I: Terrori di Imaginacion

Terrori di Imaginacion

Synopsis

A mother-Woman in the verge of dialysis, fear, craziness. In the verge of freedom.

Σύνοψη

Μια γυναίκα-μητέρα στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, πανικού, τρέλας. Στα πρόθυρα της ελευθερίας.

Year: 2012
Duration: 17'

Credits

Director-Producer-Editor-Screenwriter: Giorgos Efthimiou

Director of Photography: Elena Margaritidi

Cast: Tatiana Pitta, Maria-Antouaneta Tatsi, Manos Triantafillakis

Also Playing: Irida Georgiadou, Stelios Davaris, Bujar Alimani, Amanda Laskari, Naseem Mahmood, Yasir Javed, Kasim Ali, Fayyaz Ahmad

Sound Editing/Mixing: Sofia Koubli, Kyriakos Poukamisas

Music: Sofia Koubli, Stelios Davaris

Set Decorator-Casting Director: Danai Dimara

Assistant Directors-Script: Evi Avdelidou, Giannis Lerakis

Color Editor: Aggelos Mantzios

Camera Operators: Vaggelis Dumas, Giorgos Metaxas

Electricians: Xristos Moschos, Stelios Pothitos

2nd Sound Engineer: Giannis Falelakis

Production Manager: Eleana Pagani

Production Assistants: Maria Triantafyllidi, Eleni Pagani

Make Up Artist: Fotini Neofytou

Film Screenings/Προβολές

For public or private screening inquires sent me to kioyfilms(at)gmail(dot)com
Αν θέλετε να δείτε την ταινία ή να την προβάλετε σε κάποιο φεστιβάλ γράψτε μου στο kioyfilms(at)gmail(dot)com

You can support kioyfilms at paypal
Μπορείς να στηρίξεις το kioyfilms στο paypal

Teaser

Stills

Director's Statement

“During the whole process of making the film, this matter concerned me very much: Miserable people without misery. Or at least without having obvious reasons for being miserable. The main character in the movie is female. Although the sex did not concern me, I believe that the female and potentially fertile side of the world paralyzes in front of a state of misery. Consequently, I wanted to bring into direct conflict the abstractedly female nature with the real world which seems incapable of acting positively and constructively towards it.

Of course, influenced by the cinematographic perception of the spectator and the spectacle, I believe that our view of the world is being formed more by our vision of it, by our reflexion on things, and our idiosyncratic additions which we convey to it, than by its own objective image. In this way, both our dead ends as well as our inability to manipulate our freedom or our misery – as mentioned – seems a lot of times an integral part of us. Sometimes, our biggest problems are fabrications. However, in the Terrori di Imaginacion more than a philosophical conversation about our relationship with the world, I was interested in making a disordered portrait of a sensitive person. A portrait open to different interpretations, an open landscape so as everyone will be able to find (or not) familiar references from within it.

References which will give the freedom, or the boost if you prefer, to the viewer to write his own movie. On closing, it took me by surprise that throughout the creation of the movie I realized that my world outlook, concerning specific topics, was deeply influenced by movies I have seen. By movies I have been connected with. This was something that filled me with optimism about the catalytic impact of the cinema and art on us. Therefore, intentionally or unintentionally, Terrori di Imaginacion came into contact with movies such as Repulsion, Euridice BA2037, as well as with Antonioni’s trilogy of alienation of the female soul. Sometimes it even came close to the more menacing Cache, Funny Games, Lost Highway, Persona concerning the violence of fear.

When horror abuses the imagination, our vision is untrue...”

Σημείωμα Σκηνοθέτη

"Τον καιρό των γυρισμάτων, και πριν από αυτά, με απασχολούσε πολύ το εξής ζήτημα: Δυστυχισμένοι άνθρωποι χωρίς δυστυχία. Ή τουλάχιστον χωρίς προφανείς λόγους δυστυχίας. Στην ταινία η πρωταγωνίστρια είναι γυναίκα. Αν και δεν με απασχολεί το φύλο, θεωρώ πως η θηλυκή και εν δυνάμει γόνιμη πλευρά του κόσμου μένει παραλυτικά στάσιμη όταν τελεί υπό κατάσταση δυστυχίας. Ξηρασία. Έτσι, ήθελα να φέρω σε ευθεία σύγκρουση το αφηρημένα θηλυκό μ’ έναν κόσμο που μοιάζει ανίκανο να επενεργήσει θετικά και δημιουργικά πάνω του.

Βέβαια, επηρεασμένος και από την κινηματογραφική αντίληψη περί θεατή και θεάματος, θεωρώ πως ο κόσμος περισσότερο και από την αντικειμενική του εικόνα, μορφώνεται από την όρασή μας, τις αντανακλάσεις μας και τις ιδιοσυγκρασιακές προσθέσεις που εκχωρούμε σ’ αυτόν. Έτσι, και τα αδιέξοδά μας, η αδυναμία μας να διαχειριστούμε την ελευθερία μας ή τη δυστυχία μας –αφού σ’ αυτή αναφέρθηκα- μοιάζει πολλές φορές αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μας. Μερικές φορές, τα μεγαλύτερα προβλήματά μας είναι αυτοσχέδια. Ωστόσο, στο Terrori di Imaginacion περισσότερο από μια φιλοσοφική συζήτηση της σχέσης μας με τον κόσμο, με ενδιέφερε να φτιάξω το διαταραγμένο πορτραίτο ενός ευαίσθητου ανθρώπου. Ένα ανοιχτό πορτραίτο, ένα ανοιχτό τοπίο, ώστε να μπορεί ο καθένας να βρει(ή να μη βρει) οικίες αναφορές μέσα σε αυτό. Αναφορές που θα δώσουν την ελευθερία, ή και την ώθηση αν θέλετε, στον θεατή να γράψει τη δική του ταινία μέσα στην ταινία.

Κλείνοντας οφείλω να ομολογήσω με έκπληξη πως κατά τη διάρκεια της ταινίας διαπίστωσα πως η κοσμοαντίληψή μου, πάνω στα συγκεκριμένα θέματα, ήταν βαθιά επηρεασμένη από ταινίες που έχω δει. Από ταινίες που μ’ έχουν σημαδέψει. Πράγμα που με γέμισε με αισιοδοξία για την καταλυτική επίδραση του κινηματογράφου και της τέχνης κατ’ επέκταση μέσα μας. Ως εκ τούτου, θελημένα ή και άθελα, το Terrori di Imaginacion ήρθε σε διάλογο με ταινίες όπως Repulsion, Euridice BA2037, καθώς και την τριλογία της αποξένωσης του Antonioni περί τον γυναικείο ψυχισμό, αλλά και με τα πιο απειλητικά Cache, Funny Games, Lost Highway, Persona πάνω στη βία του φόβου.

Όταν ο τρόμος κλειδώνει τη φαντασία, οι εικόνες λένε ψέμματα…"

fcb page

Pages

Terrori di Imaginacion